Hoe teken je een paard met potlood: manieren om een realistisch beeld te simuleren voor kinderen en beginners

Het paard is een slededier dat duizenden jaren geleden door de mens werd gedomesticeerd. Vele beginnende en professionele kunstenaars hebben deze majestueuze en sierlijke wezens afgebeeld op slagvelden, in boekillustraties, en in natuurschilderijen.

Om het correct af te beelden, moet u bepaalde verhoudingen van de kop en de romp in acht nemen en een basiskennis hebben van de anatomie van het dier. Dit artikel zal je helpen de fijne kneepjes en nuances van het tekenen van een paard stap voor stap te begrijpen op een gemakkelijke en mooie manier, na het lezen waarvan zelfs een beginnend kunstenaar uit de voeten zal kunnen met de tekening.

Hoe teken je een paard met tekenpotlood

Voor de eerste poging zijn een potlood en een vel wit papier nodig.

Allereerst is het de moeite waard om te beslissen waar op het blad het dier zal worden geplaatst, welke plaats het zal innemen. Het is beter om met een schets te beginnen.

Fasen van het maken van schetsen

U kunt naar eigen goeddunken van het hoofd of de romp schetsen. Als u met de bovenkant begint, begin dan met een driehoek met afgeronde hoeken.
Dan volgt de torso, die bestaat uit een massieve borst en rug, beginnend met twee ovalen onder en iets opzij. De ovalen worden met vloeiende streken samengevoegd om de buik te vormen.
De benen volgen de torso. De punten van de gewrichten die de welvingen van de benen vormen, moeten worden gemarkeerd en met rechte lijnen worden verbonden. De kniegewrichten van de voorpoten zijn naar voren gebogen en moeten in een kubusvorm worden getekend. De achterpoten buigen naar achteren en moeten als ovalen worden getekend. Een volwassen paard heeft knieën die hoog genoeg zijn en moet daar rekening mee houden bij het tekenen.
Om een anatomische vorm aan de ledematen te geven, moet het bovenste gedeelte als een trapeze worden getekend, waarbij het brede gedeelte hoger is dan het smalle. De achterpoten hebben dikkere toppen dan de voorpoten.
De hals van het paard is sierlijk, wat op de foto moet worden overgebracht. De lijnen lopen vloeiend en het volume van de hals neemt af naarmate hij dichter bij het hoofd komt.
Als alle schetsen klaar zijn, moet u alle elementen van het lichaam met één lijn verbinden, waarbij u alle hulplijnen verwijdert.

Definitieve schetsen

In dit stadium kunt u beginnen met het tekenen van kleine details zoals oren, neusgaten, ogen en staart. De ogen moeten betrekkelijk groot zijn en de staart kan verschillende vormen hebben, tot en met een gevlochten vlecht.
Voor het tekenen van de manen wordt eerst een rechte lijn boven de hals gebruikt en daaronder worden strengen getrokken, die ook gevlochten kunnen worden of in de wind kunnen wapperen.
Voor de definitieve tekening van de spieren kun je putten uit bestaande foto's of foto's van een paard die je op internet kunt vinden.
Maak het werk af door licht en schaduw te tonen.

Hoe teken je de snuit van een paard in een potloodtekening stap voor stap

Om een snuit te tekenen maak je eerst een kleine schuine ruit in de middenlijn. De lengte is iets langer dan de breedte. De hele schets is gemaakt met lichte elementen, zodat je gemakkelijk ongewenste delen kunt verwijderen.
Dan komt de basis van de snuit en de jukbeenderen met streken, waarbij ongeveer de helft van de lengte van de ruit opzij wordt gelegd. De ogen worden gemaakt volgens de helling van de ruit.
De manen met franje, oren en nek worden dan getekend, overgaand in een massieve torso. De ogen en neusgaten zijn donkerder geschilderd, de wimpers moeten iets lichter zijn dan de ogen.
De volgende stap is het werken met schaduwen. Schaduwen worden aangebracht in de buurt van de ogen, in het midden van het gezicht. Voor het tekenen van de schaduw is het beter een zacht potlood te gebruiken, met wisselende druk op het potlood.
De manen kunnen met zachte streken volumineuzer en weelderiger worden gemaakt. De schaduw onder het haar moet lichter zijn dan het haar. Het haar moet golvend zijn en om het richting te geven is het wenselijk om aan het einde van het hoofdwerk een zacht potlood langs te halen.
Het werk eindigt met het maken van een achtergrond.

Je kunt de emotie van het paard uitbeelden, bijvoorbeeld, angst. Het is geen gemakkelijk werk dat oefening vereist. Het is gemakkelijker om de schetsmethode te gebruiken, met aandacht voor details: open mond, uitlopende neusgaten, wijd open ogen geven perfect de stemming van het dier weer.

Een paard tekenen voor kinderen

Kinderen houden van dieren en paarden zijn geen uitzondering. Maar denk eraan dat het voor een kind een uitdaging zal zijn om een dier na te maken met de anatomie in gedachten. Het is gemakkelijker om te beginnen met een afbeelding die eenvoudig en gemakkelijk te begrijpen is voor het kind.

Zowel voor kinderen als voor volwassenen is het gemakkelijker om te beginnen met een stapsgewijze tekening aan de hand van schetsen. Dit helpt om de verhoudingen en de kenmerken van het dier niet te vervormen, waardoor het tekenen eenvoudiger en leuker wordt.

Voor kleuters en lagere schoolkinderen kan het tekenen van karakters uit tekenfilms, boeken of speelgoed als voorbeeld worden gebruikt. Op die manier is het gemakkelijker voor hen om in het proces te komen en interessanter om ze te tekenen.

Als het voorbeeld moeilijk genoeg is, kan het kind zijn toevlucht nemen tot schetsen en kunnen de ouders helpen. Het is voor een kind gemakkelijker om een personage te tekenen dat het vaker ziet.

Vergeet niet dat het belangrijk is dat uw kind de tekening kleurt, en niet zwart-wit laat. De ouder kan de omtrek van het paard tekenen en het kind kan het dan inkleuren.

Fasen van het tekenen voor een kind

Eerst worden de grenzen aangegeven. Een rechthoek is het beste voor deze taak.
Eerst worden twee cirkels getekend, de ene onder de andere op een kleine afstand, waarbij de bovenste groter is dan de onderste. De cirkels moeten met elkaar verbonden worden door een vloeiende gebogen lijn.
De snuit wordt getrokken vanuit de bovenste cirkel. Oren moeten getekend zijn en een sterke manen.
Vervolgens worden grote ogen en wimpers getekend.
Een kleine cirkel als basis voor het kruis. Het kruis is met het hoofd verbonden door een hals die met vloeiende streken is getekend. Vanuit het kruis zelf gaan de voorbenen en hoeven.
In dit stadium zijn het lichaam, de achterpoten en de staart klaar.
De dragende elementen worden verwijderd en details worden toegevoegd zoals gewenst en de verbeelding het dicteert.
De tekening wordt ingekleurd, en de kleuren kunnen gebruikt worden zoals het kind wenst.

Tekenen is een uitdagend maar interessant proces. Talent alleen is niet genoeg, want alleen een ijverig en toegewijd iemand kan goed leren tekenen. Tekenen kan op elke leeftijd.

Als ouders willen dat hun kind zich volledig ontwikkelt, moet er tijd worden uitgetrokken voor tekenen, maar het is belangrijk om het kind niet onder druk te zetten, om hem ruimte te geven voor creativiteit.