Dzierganie skarpetek na obcasie na drutach: opis metody prostej, francuskiej i chłopskiej
Powszechnie wiadomo, że nauka dziergania na igłach najczęściej zaczyna się od skarpetek. Faktem jest, że własnoręczne wydzierganie wełnianych skarpetek nie jest bardzo trudne, a jednocześnie może się przydać w chłodne dni. Jedynym poważnym problemem, z którym boryka się wielu początkujących, jest ukształtowanie pięty skarpety.
Niezależnie od tego, który z wyżej wymienionych sposobów dziergania skarpetek na obcasie preferujesz, ważne jest, abyś pamiętał o prawidłowym obliczaniu pętli podczas dziergania.
Bez tego jakość pracy będzie niska, a wydziergane w ten sposób skarpety nie będą dobrze leżały na stopie. Poniżej przyjrzymy się bliżej, jak dziergać piętę skarpety przy użyciu różnych technik dziewiarskich.
Prosty obcas
Po zakończeniu dziergania skarpetek do kostek na 5 szprychach można przejść do tworzenia pięty produktu. W tym celu należy podzielić pętle po równo i dziergać nie na 4, ale na 2 szprychach - pierwszej i czwartej. Drugi i czwarty obcas nie będą używane. Przedni rząd będzie dziergany z przodu, a tylny rząd z tyłu.
Do czasu osiągnięcia pożądanej wysokości należy przerwać pracę w pierwszym rzędzie. Nadszedł czas, aby wykonać wiersz, aby nadać części objętość, której potrzebuje.
Aby to zrobić, należy podzielić całkowitą liczbę ściegów przez 3. Jeśli z jakiegoś powodu taki podział nie jest możliwy, pozostałe ściegi dodaje się do części pośrodku.
Jeśli na szprychach utworzono 18 ściegów, należy pozostawić 10 na środku i po 9 z każdej strony. W przypadku zmniejszania, pierwszy rząd jest tworzony po niewłaściwej stronie. Następnie będzie można przejść do części środkowej.
W pierwszym rzędzie należy skupić się na trzeciej części, która docelowo powinna być pierwsza. Wszystko powinno być dziergane na środku. Ostatni ścieg części środkowej musi być zszyty z pierwszym ściegiem części bocznej.
Kontynuuj w ten sposób aż do ukończenia całego zestawu części bocznych i ostatnich ściegów części środkowej. Gdy na igle pozostanie ostatni środkowy element, segment piętowy zostanie zakończony rzędem wstecznym.
Obcas francuski
Ta metoda jest prawdopodobnie najbardziej popularna. Mimo swojej popularności, jeśli przyjrzymy się jej nieco dokładniej, okaże się, że wcale nie jest tak estetyczna i łatwa, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.
Niemniej jednak powszechnie uważa się, że ta technika jest najbardziej dostępna i najłatwiejsza z dostępnych! Elementy okrągłej pięty są wspólne: ściana i obrót pięty oraz klin podbicia.
Metoda dziania
Aby wykonać ścianę pięty, metoda ta polega na wykorzystaniu połowy dostępnych pętli skarpetek. Aby skarpety były jak najgęstsze, mistrzowie uciekają się do różnych sztuczek.
Wiadomo, że ściana pięty jak nic innego jest podatna na ścieranie, co zmusza dziewiarzy do pracy nad jej pogrubieniem. Najczęściej wysokość takiej pięty będzie taka sama jak liczba ściegów na nią przeznaczonych.
Na przykład, jeśli na całą skarpetę przypada około 40 ściegów, oznacza to, że na piętę pozostało tylko 20 ściegów i z tych ściegów utworzono 20 rzędów. Ścięcie dolnej części pięty jest tak wyprofilowane, że może przybrać kształt miseczki.
Efekt ten uzyskuje się dzięki zastosowaniu specjalistycznej techniki skracania rzędów. Zgodnie z tą techniką pętle na pięty, które mamy do dyspozycji, dzielą się na 3 części.
Podczas gdy środkowa część jest dziana jako gładka, podbicie stopy jest połączone z piętą za pomocą klinów. Aby wykonać taki klin, należy wykonać pętle z pętli przyściennych. Z reguły pętli tych jest o połowę mniej niż liczba rzędów ściany.
Specjaliści wykonują jeszcze jedną pętlę w rogu, między ścianą pięty a miejscem, w którym stopa zaczyna się podnosić. Zapobiega to powstawaniu niewielkiego otworu w miejscu łączenia się stóp, którego pojawienie się psuje wygląd.
Obcas chłopski
Bardzo praktyczny i wygodny obcas, ale nieszczególnie estetyczny. Ma on jednak jedną istotną przewagę nad swoimi odpowiednikami. Można go bardzo łatwo naprawić.
W razie potrzeby można je po prostu ponownie połączyć bez znaczącego uszkodzenia głównego materiału skarpety. Dlatego też pięta chłopska jest często spotykana na skarpetach domowej roboty lub "narciarskich", które nie wymagają szczególnej estetyki.
Metoda dziania
Istota tej technologii polega na tym, że w miejscu przeznaczonym na piętę dziewiarze przenoszą około połowy wszystkich pętli skarpety na nitkę rzutów, aby kilka rzędów później ponownie przystąpić do stopniowego tworzenia tych pętli.
Praca jest kontynuowana aż do całkowitego ukończenia skarpety. Gdy wyrób będzie gotowy, możesz wrócić do pozostałych ściegów piętowych i dziergać je swobodnie, używając czterech szprych.
Kontynuuj dzierganie okrężnym wzorem, stopniowo zmniejszając ilość ściegów na łączeniach górnej i dolnej części skarpetki, odpowiednio o 2 ściegi na drugi rząd. Rozmiar pętli, które mają zostać zredukowane, może być indywidualny.
Będzie to miało bezpośredni wpływ na wielkość elementu. Ściegi można zmniejszać do momentu, gdy na środku pozostanie około 20% początkowej liczby ściegów. Jako wykończenie, otwarte pętle są łączone ściegiem węzełkowym.
Oczywiście opisane powyżej techniki nie wyczerpują wszystkich możliwości formowania pięty skarpety. Jak jest to oczywiste dla każdego bezstronnego czytelnika, schemat dziergania skarpetek na obcasie metodą igłową jest dość prosty.
Opanowując tę niedrogą technikę dziewiarską, można wydziergać całą kolekcję skarpet o niemal dowolnym wzorze, odpowiednich na każdą okazję. Wełniane skarpety mogą utrzymać ciepło nie tylko zimą, ale są również doskonałym zamiennikiem tradycyjnych kapci domowych.
Jedyne, co jest potrzebne do osiągnięcia sukcesu w tym przedsięwzięciu, to cierpliwość oraz gotowość do poświęcenia części swojego wolnego czasu na rzecz osiągnięcia pozytywnych rezultatów.
Ćwicząc dzierganie pięty, początkująca dziewiarka ma doskonałą okazję do zdobycia umiejętności, które można wykorzystać w bardziej złożonych zadaniach. Na przykład kilka bardziej skomplikowanych sposobów dziergania różnego rodzaju rękawów i kołnierzyków.
Pomysły na zdjęcia obcasów dziewiarskich
