Motylek z koralików - łatwe kursy mistrzowskie dla początkujących

Każdy rodzaj sztuki i rzemiosła ma wielowiekową historię rozwoju. Wyroby z koralikami i szklanymi paciorkami przejęły wszystkie osobliwości sztuki ludowej, a obecnie ten rodzaj igłoterapii znajduje nowe zastosowania.

Wygląd paciorków

Małe paciorki szklane pochodzą od znanych w starożytności paciorków szklanych, które archeolodzy znajdują w dużych ilościach w wykopaliskach starożytnych miast. W Rosji masowe hobby szklanych paciorków i koralików rozpoczęło się w XVIII wieku, kiedy to w pobliżu Petersburga powstała pierwsza fabryka produkująca ten materiał.

Oprócz zdobienia detali ubioru: pasków, mankietów, kołnierzy, obszyć i mankietów, był on powszechnie stosowany do dekoracji wnętrz i obiektów kultu. Znany jest panel na ścianie jednego z królewskich pałaców wiejskich, wykonany z kolorowych koralików. Używano go również do malowania obrazów, malowideł ściennych i przedmiotów domowego użytku w gospodarstwie właścicieli ziemskich.

W dekoracji cerkwi koraliki znajdują się w obramowaniach ikon i ornatów, panikadilach, różnych zawijasach i frędzlach. Częściej w ozdobach z koralików pojawiały się stylizowane wizerunki roślin, owadów i zwierząt.

Materiały do pracy z koralikami

Aby zagłębić się w proces twórczy, należy wcześniej przygotować wszystkie potrzebne materiały i zadbać o narzędzia, aby nic nie rozpraszało uwagi podczas pracy. Podczas wykonywania prac z użyciem igieł mogą być potrzebne następujące elementy:

kolorowe koraliki, koraliki szklane, czasami kamienie półszlachetne lub kamienie dżetowe;
Linijka do mierzenia i rysowania projektu
Drut tak gruby, że można go swobodnie przesuwać przez otwory w małych koralikach
Sznurek, na którym należy nawlec główną część koralików, aby uzyskać elastyczny i cienki element
nożyczki, które są potrzebne do przecięcia węzłów, dlatego bardziej odpowiednie są te zakrzywione, wypielęgnowane;
Do cięcia drutu i żyłki wędkarskiej będą potrzebne szczypce.

Koraliki muszą być dopasowane pod względem koloru i rozmiaru. Ważne jest, aby pasowały do siebie kolorystycznie oraz aby koraliki były tej samej wielkości i okrągłe. Dla wygody stół roboczy przykrywa się białą, jednobarwną tkaniną, dzięki czemu drobne materiały i sam produkt są lepiej widoczne na tym tle.

Motyle z koralików

Kolorowe, barwne owady wykonane z koralików są wyszukanym elementem dekoracyjnym w wystroju wnętrz. Można je mocować do zasłon, abażurów, ramek na zdjęcia i obrazy, ozdabiać szkatułki, lustra lub przedmioty kuchenne.

Motyle z koralików mają również ciekawe zastosowanie w odzieży i dodatkach. Można je wykorzystać na przykład jako broszki, wisiorki, spinki do włosów, paski, szaliki lub torebki. Owady z koralikami wyglądają szczególnie elegancko i pięknie, gdy stanowią uzupełnienie stroju kobiecego lub dziecięcego.

Różne techniki tkackie

Popularne motyle z koralików mogą być wyplatane na trzy różne sposoby:

równolegle;
mozaika;
wolumetryczne.

Dla tych, którzy stawiają pierwsze kroki w tego rodzaju igłowaniu, przygotowano kurs mistrzowski ze zdjęciami pokazującymi krok po kroku wyplatanie motyli z koralików. W technice równoległej dwa przewody są ułożone równolegle.

Po zamocowaniu wszystkich koralików w rzędzie na jednym końcu drutu, drugi koniec przewleka się przez nie w przeciwnym kierunku. Po przewleczeniu wszystkich koralików drut należy mocno naciągnąć, tak aby nie było go widać. Wszystkie rzędy są wykonane w ten sam sposób, a każdy koralik wewnątrz zawiera dwa przeciwległe rzędy drucików.

Praca wygląda na płaską, ale w razie potrzeby drut można lekko wygiąć, aby nadać jej trójwymiarowy kształt. Schemat motyla z koralików i drutu można znaleźć na odpowiednich stronach internetowych

Tkanie mozaiki wolumetrycznej przez wykwalifikowanych rzemieślników osiąga poziom prawdziwej sztuki. Za pomocą tej techniki można tworzyć złożone kompozycje składające się z kilku części. Elementy pozostają elastyczne, a jednocześnie zachowują swój kształt.

Aby wykonać splot teselacyjny, weź mocną nić lub cienką żyłkę wędkarską o długości 2 metrów. Aby utrwalić początek, po 10-15 centymetrach od jednego końca, należy dwukrotnie przełożyć nić przez koralik. Zapobiega to zsuwaniu się wszystkich kolejnych rzędów koralików.

Następnie przeprowadź żyłkę przez koraliki z dwóch rzędów i pierwszy z trzeciego rzędu. Następnie, wracając do pierwszego zamocowanego koralika, należy nawlec trzeci rząd, na przemian z ponownym przewleczeniem nici przez koraliki z poprzedniego rzędu.

W efekcie końcowym krawędź powinna przypominać wzór muru ceglanego, z cegłami wystającymi do połowy rzędu. W ten sposób kontynuuje się cały proces tkania, tylko co pewien czas zmieniając kierunek igły w przeciwną stronę.

Tkactwo wolumetryczne jest bardziej odpowiednie do tworzenia małych figur rzeźbiarskich. Do wykonania tego gatunku potrzebny będzie drut tak gruby, że zmieści się dwukrotnie w otworach koralików.

Po założeniu pierwszego koralika zagnij drut dokładnie na środku, a następnie nawlecz kolejny rząd tak, jak w technice równoległej. Wszystkie kolejne rzędy są zaplatane w ten sam sposób, zgodnie ze schematem.

Stosowanie różnych rodzajów koralików

Aby stworzyć modną trójwymiarową broszkę z koralikowego motyla, można do niego przymocować zapięcie. Owada z koralikami można przymocować do zwykłej spinki do włosów. Możesz także zrobić gumkę i ozdobić ją kolorowym, ogromnym motylem.

Najłatwiej takie ozdoby na ubranie lub do pokoju dziecięcego może wykonać dziecko w wieku gimnazjalnym. Potrzebny będzie drut o grubości 0,2 mm, okrągłe koraliki na skrzydła i czułki, w różnych kolorach, oraz większe spłaszczone koraliki na korpus.

Tkactwo rozpoczyna się na jednym końcu korpusu, w technice tkania równoległego. Do niego przymocowane są gałązki drutu, który jest zgięty w środku i na nim nawleczone są ciemniejsze koraliki, następnie pętle i okrągłe formy wpisane skrzydła z kilku kolorów koralików, mogą być niebieskie i różowe z liliowymi kropkami.

Broszka w kształcie motyla z koralików i cekinów jest wykonana z gęstego materiału, takiego jak filc. Cekiny francuskie są naszywane na tkaninę jako podkład pod małe koraliki lub jako samodzielne elementy, które nakładając się na siebie, tworzą płatkowy wzór.

Dzięki różnym kierunkom ułożenia cekinów można uzyskać wyjątkowe efekty opalizujące.