Hoe teken je een eik, den, esdoorn in potlood: cartoon en realistische beelden van bomen voor kinderen en beginners

De natuur is rijk aan verscheidenheid van planten- en dierenleven. Maar wetenschappers hebben deze verscheidenheid geordend door een systeem van classificatie volgens verschillende kenmerken. En voor een kunstenaar die landschappen tekent, moet je de visuele verschillen van de ene boomsoort met de andere kunnen zien.

Elke soort heeft zijn eigen vorm van stam, blad, de vorm van de hele kroon. Op basis van deze onderscheidende kenmerken kunt u uitzoeken hoe u een mooie eik, den, esdoorn tekent.

De bijzondere kenmerken van verschillende boomsoorten

Alvorens met een potlood een willekeurige boom gemakkelijk en mooi te tekenen, gebruikt de kunstenaar zijn observatievermogen en bestudeert hij de bijzondere kenmerken die uniek zijn voor die soort. Het zijn deze kenmerken die het onmiddellijk duidelijk maken wat voor soort boom op de foto staat afgebeeld.

Eiken kenmerken:

Een eik is te herkennen aan zijn krachtige stam. Hoe ouder de boom, hoe groter de basis. In klimaten waar warm weer heerst, ziet de eik eruit als een jonge boom en verliest hij zijn stompheid.
De takken en de stam worden gekenmerkt door hun kronkeligheid en knoestigheid.
Het eikenblad is golvend. In de verte ziet de boom er uitgemergeld en krullerig uit. Gewikkeld in een kap van diep donkergroen.
De schors van de eik is ruw en dicht.

Pine kenmerken:

Den onderscheidt zich door zijn rechte stam. Maar bomen met gebogen koppen en goed ontwikkelde wortels komen ook voor. Scheepswormsoorten worden gekenmerkt door hun lange, rechte stammen en met een kroon helemaal bovenaan.
De kleur van de schors van een dennenboom varieert van rood aan de top tot donkerbruin in het midden, eindigend in een grijsbruine basis. Terwijl de schors onderaan dicht is met sporen van scheuren, is hij dichter bij het midden een schilferige structuur die voortdurend afbladdert.
Jonge dennen hebben een driehoekige kroon, terwijl volwassen dennen een duidelijk afgeronde vorm hebben.
De takken van de boom wijzen weg van de stam. Ze wijzen niet naar boven. Ze hebben geen rechte vorm. Vaker verwrongen en knoestig.
De takken van de den zijn bezaaid met lange naalden, die groter zijn dan die van de spar. Dit geeft de kroon een pluizig uiterlijk. Om dit in een tekening duidelijk te maken, worden speciale textuurstreken of overeenkomstige streken in de schilderkunst gebruikt. Bovendien heeft de kunstenaar de taak om elke tak in volume weer te geven in de totale massa van de kroon, want elke tak heeft zijn eigen lijn van licht en schaduw.

Een beschrijving van een esdoorn:

Met rondingen en veel vertakkingen de stam van een esdoorn.
De kleur van de schors verschilt niet veel van die van andere bomen. Het is donkerder gekleurd.
De typische vorm van de kroontoppen is afgerond. Hoewel onregelmatig ook niet ongewoon is.
De vorm van het wigvormige blad is opvallend anders. Hij lijkt op een ster en heeft een puntige vorm. In de verte heeft het oppervlak van de esdoornkroon een "stekelige" textuur.

De kroon is afgebeeld met lengtestrepen. Maar de "stekeligheid" zal worden toegevoegd met ruwe structuur streken.

Een afbeelding van een blad van een eik, een den, een esdoorn

Het is moeilijk uit te vinden hoe je een eiken-, dennen- of esdoornblad tekent als je het algemene schema van een boomblad niet kent.

De nerf van het blad gaat bij alle boomsoorten altijd naar de stam en komt vaker in het midden.
Het ovaal wordt gebruikt als sjabloon voor de vorm van het blad.
Het midden van het ovaal vormt een verticale lijn - de hoofdader. Van hieruit vertakken zich kleine adertjes op beide helften.
De omtrek is omlijnd met tanden. Ze zijn donkerder dan de aderen op de tekening.

Uitgaande van het algemene schema worden voor elke soort onderscheidende bladkenmerken geselecteerd:

de omtrek die alleen kenmerkend is voor die boom;
lengte en breedte van het blad.

Dit zijn de parameters die helpen bepalen of het blad tot de boom in kwestie behoort. Het beeld van het eikenblad is anders dan dat van het berkenblad.

Het eikenblad

Het ovaal blijft het sjabloon voor de afbeelding van een eikenblad, maar met het uiteinde taps toelopend aan de onderkant.
De centrale ader loopt door tot in de steel.
De bladomtrek is golvend, zonder tanden.
De golven zijn verschillend getekend over de gehele lengte van het eikenblad. Aan de bovenkant zijn de golven kort, meer afgerond, met inkepingen ertussen. Dichter bij de steel, korter en smaller. In het midden van het blad zijn de golven groot. Ze geven het hele blad een meer afgeronde vorm.

Maple Leaf

De achthoekige vorm weerspiegelt de vorm van een wigvormig blad.
Het is de achtste hoek, die naar binnen wijst, die het knooppunt van alle bladnerven wordt genoemd. De esdoorn heeft in totaal vijf hoofdnerven op het blad, die het centrum vormen van de afzonderlijke delen van het blad. Elke ader heeft een andere richting.
Uit de hoofdaders groeien vele kleinere aders.
De omtrek heeft scherpe tanden.

De dennennaalden

Een oplettende kunstenaar zal je vertellen dat dennennaalden niet glad en netjes zijn. Het is verfomfaaid.

Dennennaalden groeien in paren.
Ze zijn gedraaid, gebogen in een boog.
Het lijkt alsof de naalden in één richting groeien, maar als je beter kijkt, kiest elke naald zijn eigen richting.

Cartoonvoorstelling van bomen

Voor een volwassen kunstenaar is het belangrijk om de boom zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid af te beelden. Voor een jonge artiest is een cartoonversie ook geschikt. Het is tenslotte net zo moeilijk voor een peuter.

Een eenvoudige afbeelding van een boom voor peuters

Er is een boom met bladeren getekend.

Teken stam verbreed naar beneden en puntig aan de top.
Vergelijkbare vorm, maar kleinere takken worden aan de stam toegevoegd.
De bladeren zijn in een ovale vorm getekend.

De boom is klaar om geschilderd te worden.

Het is moeilijk om aan de hand van deze tekening het soort boom te identificeren, maar de techniek stelt het kind in staat om uit te vinden hoe het een cartooneske eik, den of esdoorn moet tekenen.

Een eik tekenen

Op het eerste gezicht lijkt een foto van een cartooneske eik op een gewone boom. Maar er zijn belangrijke verschillen. Complex gevormde takken verschijnen. De textuur van de schors is nagetrokken. Het is belangrijk dat het kind begrijpt dat de eik een krachtige, sterk gewortelde boom is.

Pine

Den is een naaldboom. Ongeacht de tijd van het jaar, zijn kruin zal groen zijn.

Het schema van de tekening blijft hetzelfde. Maar er zijn verschillen waardoor de dennenboom zich onderscheidt van de anderen.

De stam is langer en smaller. Het meeste is kaal.
De takken met naalden zijn niet duidelijk getekend. Ze zijn samengevoegd tot groene vlekken in een patroon dat noodzakelijkerwijs aansluit op de takken.

Maple

De techniek van het tekenen van loofbomen wordt herhaald. De romp is getekend. Maar bij esdoorns wordt het bladerdek zowel rond als langwerpig afgebeeld. Wat hem onderscheidt van andere bomen is de kleur van zijn bladeren.

In de zomer is de boom groen, maar in de herfst wordt hij kleurrijk. De bladeren aan de boom komen samen in helderrode, gele, oranje en groene vlekken.

Als je het niet bij een realistische weergave van elke boomsoort houdt, is er een eenvoudige manier om de schors van een eik, den of esdoorn te tekenen. Het is genoeg om ongelijke strepen over de hele stam te trekken. Dit geeft de boom meer volume.