Własnoręczne układanie ścieżek ogrodowych - jak w prosty i szybki sposób ułożyć piękne płytki z improwizowanych materiałów z wykorzystaniem kształtów (91 zdjęć)

Ścieżki i drogi ogrodowe to jedne z najważniejszych elementów krajobrazu domu letniskowego. Oprócz komfortu poruszania się po terenie, zapewniają one zadbany wygląd. Różnorodność materiałów i metod układania pozwala każdemu właścicielowi zrealizować swój własny pomysł na układanie nawierzchni.

Dlaczego chodniki?

Niedrogie ścieżki ogrodowe wykonane własnoręcznie mają zazwyczaj takie cele, jak:

Zapewnienie bezpieczeństwa i łatwości poruszania się między wszystkimi budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi.
Podział terenu na strefy o różnym przeznaczeniu.
Dekorowanie pomieszczeń.

Jeśli chodzi o wymagania dotyczące ścieżek, kluczową zasadą jest to, że im mniejsza odległość między obiektami, które mają być połączone, tym lepiej. Warto jednak pamiętać, że meandrowanie pozwala na stworzenie romantycznej i tajemniczej atmosfery, choć wydłuża też czas przejazdu.

Ścieżki ogrodowe dzielą się na dwie grupy: ścieżki główne i ścieżki pomocnicze. Rodzaj ścieżki ma bezpośredni wpływ na jej parametry geometryczne. Optymalna szerokość dla ścieżek drugorzędnych wynosi 50 cm, ścieżki główne mogą mieć szerokość 100 - 150 cm. Wymiary ścieżek zależą również od wybranego materiału, z którego wykonana jest nawierzchnia.

Kolejnym wymogiem jest to, że projekt ścieżek musi pasować do ogólnego projektu altany. Na przykład, jeśli do obłożenia budynków mieszkalnych i gospodarczych używa się kamienia naturalnego, należy nim wyłożyć także ścieżki.

Ścieżki powinny pełnić również funkcję dekoracyjną. Wybierając niestandardowe materiały lub stosując oryginalną metodę układania, można stworzyć ekskluzywną stylizację, która nada ogrodowi szlachetny wygląd.

Materiały do układania nawierzchni

Poniżej przedstawiono najpopularniejsze rodzaje materiałów brukowych.

Kamień naturalny

Bazalt, wapień, łupek lub piaskowiec stanowią podstawę płyt kamiennych. Rzadko stosuje się marmurowe lub granitowe kostki brukowe ze względu na wysoką cenę tych materiałów. Elementy mogą mieć regularny lub krzywoliniowy kształt i różną wielkość. Powierzchnia może być gładka, szorstka lub nieregularnie chropowata.

Zalety ścieżek z kamienia naturalnego

długi okres eksploatacji;
atrakcyjności zewnętrznej;
wysoka odporność na ścieranie;
odporność na uszkodzenia mechaniczne i zimno;
Szeroki wybór faktur i konfiguracji;
dość szeroka gama kolorów.

Wadą jest kosztowna i czasochłonna praca przy układaniu.

Beton

Betonowa ścieżka ogrodowa, wykonana własnoręcznie przy użyciu formy, jest szczególnie popularna wśród właścicieli domków letniskowych. Mimo że takie rozwiązanie jest uważane za wariant ekonomiczny, wygląda ono dość estetycznie: powierzchnia odeskowania imituje płytki murarskie. Kupno formy do wylewania betonu nie jest trudne - wystarczy zajrzeć do dowolnego punktu sprzedaży, specjalizującego się w sprzedaży materiałów budowlanych.

Zalety takiego pokrycia są następujące:

łatwość tworzenia;
niskie koszty;
trwałość;
piękny wygląd.

Wadą tego rozwiązania jest ryzyko kiełkowania chwastów.

Kolorowe płytki betonowe

Kolorowe betonowe płyty chodnikowe są produkowane przy użyciu technologii wibroprasowania lub wibroprasowania. Pierwszy typ charakteryzuje się większą wytrzymałością i odpornością na działanie niskich temperatur. Nie mogą się jednak pochwalić bogatą gamą kolorów. Z drugiej strony, płytki wibrujące są kolorowe, niedrogie i mają niską trwałość.

Zalety kostki brukowej:

przystępność cenowa;
estetyka;
trwałość;
długa żywotność.

Wadą tego rozwiązania jest konieczność regularnego stosowania środków impregnujących.

Drewno

Ścieżki wykonane z ciętego drewna są uważane za najłatwiejsze do wykonania. Wyglądają one jednak bardzo atrakcyjnie. Materiał jest łatwy do znalezienia - wystarczy pojechać do najbliższego lasu. Najbardziej odpowiednimi gatunkami są dąb, osika i modrzew.

Innym sposobem na uzyskanie drewnianej ścieżki jest użycie deski tarasowej. Układa się ją w poprzek ścieżki i przybija do wcześniej ułożonego drewna impregnowanego bitumem.

Zalety:

piękno;
bezpieczeństwo środowiska;
dostępność surowców;
ekskluzywna tekstura.

Wady: konieczność impregnowania drewna specjalnymi preparatami w celu zwiększenia jego trwałości.

Cegła klinkierowa

Ten rodzaj cegieł charakteryzuje się dużą gęstością i odpornością na wilgoć. Jeśli chodzi o paletę kolorów, można je stosować w odcieniach żółci, bieli, czerwieni i brązu.

Zalety chodników murowanych

stosunkowo niski koszt;
długi okres eksploatacji.

Wady to konieczność wykonania podłoża cementowego, krawężników i starannego uszczelnienia.

Instrukcje dotyczące tworzenia ścieżki

Jak więc własnoręcznie wykonać ścieżkę ogrodową? Proces budowy chodnika obejmuje następujące etapy:

Znakowanie. Do tego celu potrzebne są paliki. Należy je wbijać wzdłuż konturów ścieżek zgodnie z opracowanym planem.
Prace ziemne. Oznacza to usunięcie wierzchniej warstwy gleby i wykopanie rowu. Jej głębokość powinna wynosić mniej niż 3 - 4 cm całkowitej grubości wszystkich kolejnych warstw nasypowych.
Ułożyć drenaż. Dno wykopu należy wyłożyć geowłókniną, następnie ułożyć poduszkę piaskową o grubości 3 - 4 cm, na którą należy nasypać tłuczeń lub żwir w warstwie 10 - 15 cm. Kamień należy również zasypać piaskiem.
Montaż krawężnika. Krawędzie są używane do wyraźniejszego zaznaczenia konturu ścieżki. Należy je zamontować natychmiast po wykonaniu drenażu. Krawężniki betonowe i murowane wymagają zaprawy cementowo-piaskowej. Do mocowania wyrobów z tworzyw sztucznych należy używać standardowych elementów złącznych lub stalowych kołków.
Konstrukcja podstawy. Podłoże ścieżki może być betonowe (najbardziej niezawodne i najdroższe), cementowe lub piaskowe. Wyboru należy dokonać w zależności od rodzaju podłogi, jaką zamierza się zainstalować.
Układanie płytek. Specyfika prac związanych z układaniem zależy od rodzaju podłoża.
Prace wykończeniowe. W tym uszczelnianie, nakładanie powłok ochronnych, czyszczenie i mycie powierzchni, usuwanie gruzu.

Samodzielny układ ścieżek i szlaków pieszych na terenie wiejskim - jest to trudne, ale całkiem wykonalne. Najważniejsze jest, aby mieć pragnienie i jasną wizję pożądanego rezultatu.